Eerste deel van de cruise

Daar zijn we dan weer!

Cor en ik zijn zaterdag 1 november vertrokken naar Port Canaveral voor de cruise. De dag waarop mijn oudste dochter Nancy en Cor's neef Erik jarig waren. Gefeliciteerd! Helaas bleek er op het cruiseschip geen(betaalbaar)internet te zijn, dus moest het reisverslag even blijven liggen.

De stralend blauwe hemel en zon lijken veelbelovend als we vertrekken uit de villa. Eenmaal buiten is het slechts 12 graden, dus erg koud maar bovendien staat er veel wind. Dat beloofd wat. Mag bij ons de pret niet drukken. Wij gaan cruisen!

De reis met de auto naar Port Canaveral verloopt niet helemaal vlekkeloos. Er zijn tolwegen waar cash geld in een bak gegooid moet worden, zodat je groen licht krijgt om de tolweg op te rijden. Natuurlijk gaat dat  bij ons mis ha ha. Wel voldoende muntstukken ingegooid, maar het licht springt niet op groen. Rijdt je door, dan gaat er een sirene af. Cor ziet in gedachten de sherif al achter ons aankomen. Wat hebben we gelachen! En zijn dus lekker doorgereden! De bekeuring zien we deze keer graag tegemoet!

Nadat de auto is ingeleverd worden wij met een shuttlebus naar het schip gebracht. Het inchecken blijkt een fluitje van een cent. Hoe eenvoudig allemaal en zo gestructueerd! Iedereen netjes in de rij en allemaal erg vriendelijk. Ook de vrouwelijke douaneambtenaar is buitengewoon aardig.Tot zij mij de vraag stelt: 'are you pregnant?' Ehhh bent u zwanger? Hoezo,ben ik zo dik? Ik denk nog dat het een grap is, maar nee hoor, zonder één van haar lachspieren te vertrekken zegt de dame dat dit een serieuze vraag is!! Nou dan ook maar een serieus antwoord: 'nee ik ben nog niet zwanger, maar wat niet is kan komen!' Ze kan de grap waarderen.

Voor we het weten staan we binnen in het schip. Cor kijkt z'n ogen uit naar alles wat hij ziet. De hut/kamer is ruim, maar vooral schoon. De housekeeper is er om jou het volledig naar de zin te maken. Alleen het weer kan hij niet veranderen, het waait en is nog steeds koud! Vriendelijke man, maar zal ook wel weer een paar stuivers moeten kosten ha ha.

Het reisverhaal zal ik niet onnodig lang maken. Vandaag zo kort mogelijk onze dagelijks terugkerende bezigheden. Elke dag eerst een fantastisch ontbijt en daarna gaan Cor en ik naar de sportschool(die groter is dan in Purmerend), Als we niet van de boot af gaan lunchen we uitgebreid(het staat er nu eenmaal voor!) en s'avonds dineren we in het restaurant.

Het 'happy birtday to you' kunnen we niet meer horen! Elke avond waren er in het restaurant talloze verjaardagen, die we mee mochten maken. Als wij de eetzaal al binnen kwamen zongen we vast zacht de verjaardags tune!

Wat ik jullie ook niet wil onthouden is de 'Captains Evening'. Je zou zeggen: hoezo kapiteins avond? Dat hadden wij nou ook! Het viel ons zondag al meteen op dat de meest prachtige maar ook idiote verkleedpartijen hadden plaatsgevonden onder de passagiers. Wat bleek: je mocht met de kapitein op de foto!! Nee het kan niet waar zijn. Gewoon een soort van buschauffeur die ons van A naar B mag brengen(voor een behoorlijk bedrag!) en daarmee op de foto in gala?? Ik heb nog nooit een buschauffeur die mij naar m'n werk in Amsterdam bracht gevraagd om met mij op de foto te gaan! Laat staan in m'n coctailjurk! Maar eerlijk is eerlijk Cor en ik hebben alleen al van het kijken zo genoten en plezier gehad! Met name om vrouwen die, van boven tot onder getatoueerd en met een te strak en te kort glitterjurkje op zeker 12 cm hoge naaldhakken met de 'zeechauffeur' op de foto mogen. Terwijl ze bij het zwembad amper op slippertjes konden lopen! Geweldig! Heel vermakelijk. (Dit onderwerp is leuk voor een oudejaarsavondconference!)

Natuurlijk hebben wij nog veel meer genoten en gezien. Morgen zal ik meer vertellen over wat nog niet aan bod gekomen is.