De afgelopen dagen

Woensdag 19 november.

Vandaag is mijn oudste zoon Ruud jarig en hij zit nu op de helft van 90 jaar! Schiet al lekker op. Ik lijk ineens niet meer zo oud! Wij hebben een taart voor hem besteld die straks bij hem thuis gebracht wordt.en natuurlijk zien we elkaar ook even op skype.

Het is nog koud maar de weersvoorspellingen lijken goed. Vandaag toch maar weer wat inkopen doen, want er is nog niet voldoende gekocht. Morgen komen Nancy en Mascha(haar vriendin) naar ons toe. Dus wat voorbereidingen gedaan om ze zo goed mogelijk van de lange reis op te vangen.

Donderdag 20 november

Het weer ziet er in eerste instantie erg grijs uit, maar de zon breekt in de loop van de dag door. Onze verkoudheid is vrijwel verdwenen. Er is wat geregel met Nederland noodzakelijk, want mijn woning, waarvan ik de huur ingaande 1 januari 2015 heb opgezegd, moet bezichtigd worden door nieuwe bewoners. Ik moet dat uit handen geven en zoon Ruud neemt de honneurs waar. Gedoe, maar het is niet anders.

Ingaande 1 januari zal ik definitief bij Cor intrekken.Daar hebben wij het best druk mee, want mijn woning moet spic en span opgeleverd worden en onze gezamenlijke woning opnieuw ingericht en waar nodig opgeknapt.Maar nu eerst nog een paar weken van de vakantie genieten.

Nancy en Mascha komen in principe vandaag om 17.45 aan op het vliegveld. Inmiddels heb ik al begrepen dat er een enorme vertraging opgelopen is in Nederland en dat de aansluiting in New York(waar de tussenstop gemaakt wordt)niet gehaald zal worden. Cor en ik zitten lekker tot halfdrie bij ons zwembad en gaan dan richting airport. Wij willen de auto omruilen voor een grotere, want als we over 14 dagen met 4 personen teruggaan krijgen we in de VW suv vast niet alle bagage mee! Zonder problemen krijgen we  een prachtige Chevrolet Town & Country car mee. Geschikt voor 7 personen en met 2000 miles op de km stand. Nagelnieuw en alles gaat automatisch open en dicht. Fantastisch!

Omdat het net 4.00 uur is geweest gaan we nog maar even naar de Florida-mall. Meer om de tijd te doden, omdat we geen idee hebben wanneer de meiden zullen aankomen! Sterker nog, we hebben inmiddels begrepen dat er in Nederland meer dan 4 uur vertraging is opgelopen en niemand meer iets van de dames gehoord heeft. In de Florida-mall maken we wat foto's en eten we een hapje in de foodcourt. Daar maken we natuurlijk meteen foto's van.We besluiten om een uur of halfzeven toch maar naar het vliegveld te gaan. Nog steeds geen idee waar de meiden uithangen. Ook in Nederland hebben ze geen taal of teken meer van ze gehoord! We informeren aan de balie of er iets bekend is van de vertraging, maar daar kan men ons niet verder helpen. We nemen ergens bij een tentje een bakkie koffie en besluiten daarna naar huis te gaan. Tot ineens een beetje schorre stem roept: 'mam, mama, maaaaaaaam!!'Ja hoor, daar is mijn kind met vriendin! Zomaar uit het niets! Misschien een beetje gek, maar al zijn kinderen 48 jaar, je wil toch wel weten waar ze uithangen!

De details van de vertraging zal ik verder niet beschrijven, maar ze hebben er 18 uur over gedaan om in Orlando te komen, nog afgezien van de uren daarvoor die ze doorgebracht hebben Schiphol. Bovendien waren er 3 van de 4 koffers zoek in Orlando, waardoor er extra oponthoud was(deze zijn pas de volgende dag thuis bezorgd!). Al met al waren we s'avonds om halfelf thuis. Cor en ik drinken nog wat en Nancy en Mascha rollen hun bed in.

Vrijdag 21 november. De meiden zijn al vroeg wakker. Nancy had maar een paar uurtjes geslapen en Mascha erg onrustig. Toch een soort van jetlag. Cor en ik hebben nergens last van ha ha en genieten nog steeds enorm van de vakantie.Wij gaan dan ook eerst hardlopen.

Het weer is erg bewolkt en zeker niet warm. We houden ons maar niet meer vast aan de voorspellingen, want er klopt geen klap van. Vandaag willen de meiden wel shoppen bij de Walmart.Nancy is haar badpak vergeten, dus moet er iets gekocht worden. We doen gelijk wat boodschapjes en gaan daarna thuis lunchen.Het is niet echt zonning maar wel zo'n 24 graden. Dus gaan we lekker het zwembad in met z'n viertjes. Ik presteer het altijd weer om bijna te verzuipen. Op de een of andere manier vind ik een zwemband in het water wel leuk, maar weet daar niet mee om te gaan. Als je mij in het water ziet met zo'n ding om is het net Chinese acrobatiek. Mijn dochter vindt het elke keer weer om te gillen. Ach, maakt niet uit als je maar lol hebt!

Om een uur of zes gaan we een hapje eten bij de Chilli's. We moeten 20 minuten in de wachthal zitten voor we een tafel krijgen toegewezen. Voor die tijd hebben we erg veel lol, omdat we van alle kanten weer de happy birthdays horen zingen. Uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten en zitten propvol. Zodra we thuis zijn gaan de meiden douchen en liggen vroeg in bed. Ze zijn stuk! Zo'n dag vergt toch wel veel. Ook Cor ligt al vroeg lekker gedoucht in z'n mandje. Net als Femke die we toch af en toe wel missen.Ik kijk nog even naar de weersvoorspelling(waarom? klopt toch geen klap van!). Morgen willen we met een airboot het meer op, waar krokodillen zwemmen. Lijkt ons geweldig!

22 november

Als we opstaan regent het al. Getverdemme, die airboot kunnen we nu wel vergeten! Zo'n ritje kost $30 voor een halfuur en dan kletsnat worden voor die prijs, zien we niet zitten! Hardlopen kunnen we ook wel vergeten. Weet je wat we gaan doen? Shoppen! Cor heeft dringend nieuwe shirts, truien, spijkerbroek en schoenen nodig! Ha ha wat een mannetje! Hij beloofd z'n kledingkasten in Purmerend en de Ardennen drastisch op te ruimen, alleen dat verhaal heb ik al tig x gehoord!

Dus we gaan shoppen. De foto's tonen onze buit die we veroverd hebben! Wat een dag, we zijn kwart over negen vanmorgen vertrokken en stappen 17.00 de villa binnen. We zijn allemaal tevreden maar uitgevloerd. We eten lekker thuis. De meiden koken en daarna lekker hangen op de bank. We vermaken ons prima, ondanks dat het weer er voor morgen ook niet geweldig uit ziet.

Wordt vervolgd.